اما سال ۱۴۰۰، برای روزنامه‌ها و رسانه‌های کاغذی سال عجیبی بود. در این روزهای پایانی سال من باید از دوستان دوچرخه قدردانی کنم؛ از شما نوجوانانی که دوچرخه را در کانال تلگرام دوچرخه یا سایت همشهری آنلاین خواندید و برای دوچرخه، شعر، مطلب، مصاحبه، داستان، عکس و تصویرگری فرستادید. از دوستان دوچرخه که بیش از ۲۱سال است با دوچرخه و برای حرکت دادن چرخ‌های دوچرخه تلاش کرده‌اند؛ سیدسروش طباطبایی‌پور، علی مولوی، شیوا حریری، حسین تولائی، نفیسه مجیدی‌زاده، یاسمن رضائیان، نیلوفر نیک‌بنیاد، نیلوفر شهسواریان، ابراهیم رستمی، محمود اعتمادی، علیرضا صفری، بچه‌های گروه «رادیودوچرخه»، محبوبه شاداب و ده‌ها نویسنده و شاعر و تصویرگر که دوچرخه دست‌رنج زحمات آن‌هاست.
در سالی که گذشت، اگر همت این عزیزان نبود، هرگز انتشار هفته‌نامه‌ی دوچرخه امکان نداشت. برای سال جدید شاید تغییراتی حاصل شود، هرچه هست ان‌شاءالله اتفاق‌های نیکویی باشد. مؤسسه‌ی همشهری همین که بیش از دو دهه تلاش کرده چراغ یک رسانه‌ی کودک و نوجوان روشن بماند، کار بزرگی کرده است. امید که این چراغ روشن بماند و دوچرخه در سال آینده با انرژی بیش‌تری رکاب بزند.
برای شما دوستان نوجوانم از الآن تا تحویل سال،۱۴۰۱ آرزوهای خوب دارم! آرزو دارم سال آینده از سویه‌های جدید کرونا خبری نباشد. مدرسه‌ها باز و دوستی‌ها و روابط آدم‌ها مثل قبل از کرونا شود. در دنیا جنگی نباشد و کودکان و نوجوانان جهان در صلح و دور از فقر زندگی کنند. شما هم برای دوچرخه، ۱۴۰۱ آرزوی خوب بکنید! این انرژی‌های خوب، برای همه‌ی ما مفید خواهد بود.
نظر شما